Tajemniczy Ogród w Wilanowie

W Wilanowie jest Tajemniczy Ogród zamknięty jeszcze dla zwiedzających. A my tam w niedzielę byliśmy!

„Jechać? Nie jechać? Pada? Nie pada? Będzie padało?” zastanawialiśmy się do południa, bo byliśmy umówieni na wycieczkę „Zioła z królewskiej apteki” organizowaną przez dział edukacji Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.

Podjęliśmy jednak wyzwanie i o umówionej godzinie stawiliśmy się na miejscu, pomimo że co chwilę siąpiło. Mała Dziewczynka od razu poczuła się tu dobrze. Barokowe, parterowe ogrody wręcz zachęcają do biegania po alejkach. Od naszej przewodniczki, pani Kasi, usłyszeliśmy, że bratki są nie tylko piękne, jadalne ale i smaczne, za to przycinane w zgrabne stożki cisy, bardzo trujące.

Cis pospolity to gatunek najwcześniej, bo już w 1423 roku, objęty ochroną w Polsce. Groziło mu całkowite wyginięcie, ponieważ jego drewno świetnie nadawało się na łuki. Obejrzeliśmy graby, tulipany i sasanki, stokrotki, ale największą niespodzianką było zwiedzanie Tajemniczego Ogrodu, jeszcze niedostępnego dla gości. Nie ma oficjalnej bramy, więc wpakowaliśmy się tam przez Tajemnicze Wejście.

Ogrodnicy z Wilanowa starają się tu odtworzyć dawną część użytkową i ziołową, wykorzystując rośliny i warzywa, które przed wiekami gościły na królewskim stole. Rabaty są podwyższone i panuje tu geometryczny ład. Widać go nawet, gdy alejki są zalane wodą. Dzieci wwąchiwały się w świeże listki, właziły w kałuże, a my cały czas mieliśmy je na oku.

W ogrodzie użytkowym rośnie między innymi: marek kucmerka, słodki i używany do deserów zamiast cukru, waleriana, lubczyk, melisa, anyż i skorzonera zwana wężymordem, bo bezpodstawnie uważano, że pomaga na ukąszenia węży. Skorzonerę traktowano w dawnych czasach, jak zimowe szparagi. Przyglądaliśmy się bulwom topinambura, cykorii, czy jarmużowi.

Natomiast największe wrażenie zrobiło na mnie to, że jadano sobie tak po prostu lilie złotogłowy, obecnie rzadkie i chronione.

Tę ich część.

Przy tym rozmowy o tymianku, oregano, lawendzie i życie stuletnim wydały się banalne, tak jak rozróżnianie bluszczyka kurdybanka od innych kwiatków.

Jedno jest pewne- apteczka i spiżarnia króla Jana III była pełna skarbów.